پارگی تاندون عضله دوسر بازو پارگی بافت همبند است که عضله دوسر بازو را به استخوان‌ها در شانه (تاندون پروگزیمال) یا آرنج (تاندون دیستال) متصل می‌کند. پارگی‌های پروگزیمال شایع‌تر از پارگی‌های دیستال هستند و معمولاً در نتیجه استفاده بیش از حد مزمن یا آسیب حاد، مانند ضربه مستقیم به شانه یا افتادن روی بازوی کشیده ایجاد می‌شوند.

آسیب به تاندون عضله دوسر معمولاً با علائمی مانند درد، تورم و ضعف همراه است. افرادی که دچار پارگی کامل تاندون دوسر پروگزیمال می شوند، گاهی اوقات به دلیل انباشتگی عضله قطع شده که اغلب به عنوان “ناهنجاری پوپی” از آن یاد می شود، برآمدگی در بازو ایجاد می شود. درمان آسیب تاندون عضله دوسر به میزان پارگی بستگی دارد: برخی را می توان با استراحت و فیزیوتراپی مدیریت کرد، در حالی که برخی دیگر ممکن است به جراحی و توانبخشی گسترده نیاز داشته باشند.

علائم پارگی تاندون عضله دوسر بازو

تاندون دوسر انتهایی یک اتصال به استخوان رادیوس در آرنج دارد. تاندون دوسر پروگزیمال دارای دو اتصال به استخوان های کتف شانه است. دو ضمیمه شانه به عنوان سر بلند و سر کوتاه شناخته می شوند. این تاندون سر بلند به لبه غضروفی که حفره شانه به نام لابروم را احاطه کرده است وصل می شود، در حالی که سر کوتاه به قسمت قلابی شکل کتف به نام فرآیند کوراکوئید متصل می شود.

اکثر آسیب های عضله دوسر سر بلند تاندون پروگزیمال را تحت تأثیر قرار می دهد. از آنجایی که سر کوتاه تاندون چسبیده باقی می ماند، معمولاً عملکرد کمی از دست می رود، به خصوص در مورد پارگی جزئی. اگر تاندون دوسر پروگزیمال پاره شود (به طور کامل از محل اتصال آن جدا شود)، اغلب با پارگی روتاتور کاف همراه است.

در مورد پارگی دیستال، معمولاً از دست دادن عملکرد رخ می دهد و احتمالاً به جراحی نیاز خواهد بود

به طور معمول افرادی که پارگی تاندون دوسر پروگزیمال دارند در جلوی شانه خود درد دارند. اگر این در نتیجه یک آسیب حاد رخ دهد، ممکن است در آن زمان صدای ضربه ای را در آن ناحیه احساس کنند یا بشنوند. همچنین ممکن است یک احساس کلیک یا گرفتن در هنگام حرکت وجود داشته باشد.

سایر علائم پارگی جزئی یا کامل تاندون دوسر پروگزیمال عبارتند از:

• تورم شانه
• کبودی
• ضعف و یا از دست دادن عملکرد
• دردی که با حرکت بازو بدتر می شود
• پارگی کامل در شانه همچنین ممکن است منجر به برآمدگی در بازو بین آرنج و شانه شود. این به این دلیل اتفاق می افتد که پس از جمع شدن تاندون پاره شده، عضله کوتاه شده و در بازو جمع می شود.

علل پارگی تاندون عضله دوسر بازو

پارگی تاندون عضله دوسر می‌تواند ناشی از استفاده بیش از حد مزمن در حین ورزش و حرکات معمول روزانه یا هر آسیبی باشد که باعث فشار ناگهانی بر روی بافت‌ها شود، مانند افتادن روی بازوی صاف شده یا بازویی که به شکلی نامناسب پیچ خورده است. آنها همچنین ممکن است پس از بلند کردن چیزی که خیلی سنگین است ایجاد شوند.

آسیب و پارگی تاندون عضله دوسر بازو ممکن است به صورت پارگی میکرو در تاندون ناشی از تحریک و التهاب به نام تاندونیت شروع شود که در ورزش‌هایی که نیاز به حرکت مکرر عضلات دوسر بازو، آرنج و شانه دارند، مانند بیسبال، شنا و تنیس، رایج است. افراد مبتلا به تاندونیت عضله دوسر نیز ممکن است به تاندونیت روتاتور کاف مبتلا شوند. پارگی تاندون ممکن است شروع به ساییدگی کند و در نهایت منجر به پارگی کامل شود.

عوامل خطر

در افراد مسن، پارگی سر پروگزیمال تاندون دوسر اغلب به دلیل تغییرات دژنراتیو اتفاق می افتد. بسیاری از بیماران دارای درد قبلی شانه مطابق با سندرم گیرافتادگی، یا التهاب تاندون‌های روتاتور کاف و بورسا، یا پارگی روتاتور کاف هستند.

در بیماران جوان تر، پارگی تاندون عضله دوسر معمولاً در جایی اتفاق می افتد که سر بلند عضله دوسر به لابروم متصل می شود.

کلمات مرتبط :

آسیب های شایع شانه – پارگی تاندون های شانه – فیزیوتراپی شانه در غرب تهران