فیزیوتراپی برای آرتروز شانه می تواند پیشرفت آن را کاهش داده و تحرک مفصل را بهبود بخشد. بیشتر اوقات، درد پس از چند جلسه فیزیوتراپی شانه کاهش می یابد.

درد شانه اغلب نشانه آرتریت است. این بیماری که به عنوان آرتریت دژنراتیو شانه نیز شناخته می شود، زمانی رخ می دهد که غضروف پوشاننده انتهای استخوان های شما فرسوده شود. به مرور زمان باعث التهاب، خار استخوان، حرکت نامنظم و درد می شود که در حین ورزش یا فعالیت های روزانه بدتر می شود. 

استئوآرتریت یکی از شایع ترین مشکلات مفصل شانه است که به مفاصل و بافت های همبند حمله می کند و منجر به تورم، کاهش دامنه حرکتی، سفتی و تغییرات دائمی در مفصل می شود. برخی از این تغییرات قابل مشاهده هستند، در حالی که برخی دیگر فقط با اشعه ایکس قابل مشاهده هستند.

هنگامی که آرتروز در شانه رخ می دهد، می تواند کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به ناتوانی شود. ممکن است برای حرکت دادن بازوها، ورزش کردن و حمل مواد غذایی مشکل داشته باشید.

مفاصل شانه بسیار متحرک هستند و بنابراین به راحتی می توانند ناپایدار شوند. حتی کوچکترین آسیب می تواند بر تحرک و عملکرد آنها تأثیر بگذارد. فعالیت های ساده، مانند برداشتن اشیاء از روی زمین یا پرتاب توپ، می تواند دشوار شود.

فیزیوتراپی برای آرتروز شانه یکی از موثرترین روشهای تسکین دهنده علائم است که می تواند به بهبود دامنه حرکتی شانه کمک کند.

علل و عوامل خطر برای آرتروز شانه

آرتریت شانه در زنان، ورزشکاران و افراد دارای اضافه وزن یا چاق بیشتر شایع است. افراد مسن نیز در معرض خطر بیشتری هستند. این عارضه همچنین ممکن است ناشی از ضربه یا آسیب به شانه باشد یا از نسلی به نسل دیگر منتقل شود. سایر علل احتمالی عبارتند از:

• فعالیت های تکراری که به مفاصل فشار وارد می کنند (مانند بلند کردن اجسام سنگین یا بیس بال)
• اضافه وزن
• ناهماهنگی مفصل
• شرایط التهابی
• سابقه ضربه به شانه
• جراحی شانه
• پارگی روتاتور کاف
• استفاده بیش از حد از شانه

علائم آرتروز شانه

اولین علامت درد در ناحیه آسیب دیده است. درد با گذشت زمان بدتر می شود و بر دامنه حرکتی شما تأثیر می گذارد. همچنین ممکن است هنگام حرکت دادن شانه، سفتی، حساسیت، و صداهای کلیک یا ساییدن را تجربه کنید. با پیشرفت بیماری، علائم آن می تواند ناتوان کننده شود.

• کرپیتوس با حرکت شانه
• کاهش دامنه حرکت فعال و غیرفعال
• حساسیت به لمس
• آتروفی عضلانی
• خارهای استخوانی
• تغییرات در استخوان
• باریک شدن فضای مفصل

درمان آرتروز شانه

پزشکان معمولاً روش کم تهاجمی را برای بازگرداندن عملکرد مفصل و کاهش درد توصیه می کنند. جراحی فقط در موارد شدید تجویز می شود. درمان غیر جراحی شامل تزریق هیالورونون، تزریق استروئید، مسکن، داروهای ضد التهابی و یا فیزیوتراپی است.

اگر در مراحل پایانی بیماری تشخیص داده شود، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. جراحی تعویض شانه و درمان آرتروسکوپی رایج ترین روش ها هستند. با این حال، آنها فقط زمانی استفاده می شوند که همه چیز شکست خورده باشد.

فیزیوتراپی برای آرتروز شانه

اغلب اوقات، فیزیوتراپی همراه با تغییر سبک زندگی می تواند از عوارض جلوگیری کرده و دامنه حرکتی را بازیابی کند. به بیماران توصیه می شود که فعال بمانند و وزن خود را حفظ کنند. 

ورزش منظم بسیار مهم است. یک سبک زندگی فعال به حفظ عضلات و بهبود انعطاف پذیری مفاصل کمک می کند. همچنین به مدیریت وزن کمک می کند و از چاقی که یک عامل خطر اصلی برای آرتریت است، جلوگیری می کند. یک فیزیوتراپیست ماهر می تواند برنامه های ورزشی را طراحی کند که نیازهای شما را برآورده کند. او همچنین به شما فرم بلند کردن خوب را آموزش می دهد و نشان می دهد که از چه حرکاتی اجتناب کنید.

بسته به علائم شما، فیزیوتراپیست ممکن است ماساژ، کشش شانه، تمرینات کم تاثیر یا تمرینات تقویتی را توصیه کند. این استراتژی ها به جلوگیری از آتروفی عضلانی، شانه یخ زده و تخریب بیشتر مفاصل کمک می کند.

تمرینات کششی و تقویتی به ویژه مفید هستند. نقش آنها بهبود تحرک مفاصل و تقویت عضلات روتاتور کاف و کتف است. در دراز مدت به کاهش درد کمک می کنند و مفاصل شانه را صاف نگه می دارند.

برنامه فیزیوتراپی شما همچنین می‌تواند شامل تمرینات حس عمقی و تعادل، سوزن خشک، طب سوزنی و تکنیک‌های حرکت مفاصل باشد. فیزیوتراپیست ممکن است از الکتروتراپی برای کاهش درد و تسریع بهبودی استفاده کند. نوار حرکتی و بسته های حرارتی نیز می توانند کمک کنند.

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی برای درمان آرتروز شانه – فیزیوتراپی شانه در غرب تهران – فیزیوتراپی برای آرتروز شانه