اختلال عملکرد کف لگن از مشکلات شایع در بین زنان است که البته در مردان نیز ممکن است رخ دهد و با فیزیوتراپی کف لگن قابل درمان است. کف لگن از چندین ماهیچه تشکیل شده است که رکتوم را مانند یک زنجیر نگه می دارند. انقباض و شل شدن هماهنگ عضلات کف لگن عملکرد روده و مثانه را کنترل می کند ، کف لگن باید شل شود تا امکان ادرار کردن، حرکات روده و در زنان، آمیزش جنسی فراهم شود. اختلال عملکرد کف لگن زمانی اتفاق می‌افتد که کشش بیش از حد بر روی عضلات کف لگن وجود داشته باشد ، یا به اندازه کافی که منجر به بی‌اختیاری ادرار، یبوست، درد در حین مقاربت یا درد در ناحیه کمر، ناحیه لگن، دستگاه تناسلی یا راست روده می‌شود.
تخمین زده می شود که یک سوم از زنان بالغ نوعی اختلال عملکرد کف لگن را تجربه می کنند که 30 درصد از آنها برای اصلاح این مشکل نیاز به جراحی دارند. علل اولیه اختلال عملکرد کف لگن شامل بارداری، چاقی و یائسگی است. برخی از زنان از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به اختلال عملکرد کف لگن هستند که به طور طبیعی با بافت همبند و فاسیا ضعیف‌تر متولد می‌شوند.
اختلال عملکرد کف لگن پس از زایمان فقط زنانی را که زایمان کرده اند تحت تاثیر قرار می دهد. بارداری و تغییراتی که حاملگی در کف لگن ایجاد می کند باعث اختلال عملکرد کف لگن پس از زایمان می شود نه روش زایمان، بنابراین ممکن است پس از زایمان، چه به روش سزارین یا واژینال، دچار اختلالات کف لگن شوید.
تشخیص اختلالات عملکرد کف لگن
هر تشخیص کف لگن با سابقه کامل پزشکی شما شروع می شود. این شامل فهرستی از علائم، مشکلات پزشکی و هرگونه سابقه آسیب جسمی یا عاطفی است که ممکن است به مشکل شما کمک کند. با استفاده از این اطلاعات برای راهنمایی تشخیص، پزشک شما یک معاینه فیزیکی برای شناسایی هر گونه ناهنجاری فیزیکی انجام می دهد.
پزشک شما ممکن است از تکنیک های دستی خارجی و داخلی برای ارزیابی عملکرد عضلات کف لگن و ارزیابی توانایی شما در انقباض و شل کردن این عضلات استفاده کند. پزشک شما به دنبال نشانه‌هایی از اسپاسم عضلانی، گره‌های عضلانی و ضعف یا ناهماهنگی در محل برخورد استخوان‌های لگن شما خواهد بود. پزشک شما همچنین ممکن است از الکترودهای قرار داده شده بیرونی برای اندازه گیری اینکه آیا شما قادر به انقباض موثر و شل کردن عضلات کف لگن خود هستید یا خیر استفاده کند. انقباضات کف لگن را می توان به صورت داخلی با پرینومتر اندازه گیری کرد، که یک حسگر تامپون مانند است که می تواند در واژن یا رکتوم قرار گیرد.
از پروکتوگرام اجابت مزاج نیز می توان برای تشخیص اختلال عملکرد کف لگن استفاده کرد. در این روش، شما یک تنقیه از مایع غلیظ دریافت می کنید که با اشعه ایکس قابل تشخیص است. ویدئوی اشعه ایکس حرکت ماهیچه های کف لگن و راست روده را در حالی که شما سعی می کنید مایع را از رکتوم خود خارج کنید، ضبط می کند. به طور معمول، کف لگن شل می شود و به راست روده اجازه می دهد تا صاف شود و مایع از آن عبور کند. یک پروکتوگرام اجابت مزاج می تواند به تعیین اینکه آیا عضلات کف لگن به درستی شل نمی شوند و از عبور مایع جلوگیری می کند کمک کند.
روشهای درمان
درمان غیر تهاجمی اختلالات کف لگن
هدف از هر درمانی برای اختلال عملکرد کف لگن، شل کردن عضلات کف لگن و جلوگیری از فشار بیش از حد آنها است. درمان معمولاً روشهای مختلفی را برای حل مشکل شما ترکیب می‌کند. درمان های غیر تهاجمی رایج برای اختلال عملکرد کف لگن عبارتند از:
خودمراقبتی
آموزش دادن به خود برای جلوگیری از فشار دادن یا زور زدن هنگام ادرار و مدفوع، مقداری از استرس را از عضلات کف لگن شما دور کرده و علائم را کاهش می دهد. حفظ وضعیت بدنی مناسب برای کاهش استرس بر روی مثانه و اندام های لگن و حمام های گرم منظم نیز نتایجی را در درمان اختلالات کف لگن نشان داده است. یک رژیم منظم حرکات کششی و یوگا نیز می تواند کمک کننده باشد.
ماساژ دادن
ماساژ خارجی و داخلی می تواند به تثبیت لگن قبل از استفاده از انواع دیگر درمان کمک کند. درمان دستی نیاز به صبر دارد و بسته به تکنیک مورد استفاده و پاسخ شما به درمان ممکن است به یک تا سه جلسه در هفته نیاز داشته باشد. ماساژ داخلی شامل وارد کردن انگشت توسط درمانگر به واژن یا راست روده می‌شود تا بافت همبند را مستقیماً ماساژ دهد.
فیزیوتراپی کف لگن
فیزیوتراپی کف لگن روشی موثر در مدیریت اختلال عملکرد کف لگن است که می تواند به درمان اختلالات کف لگن کمک زیادی بکند.
بیوفیدبک
با استفاده از الکترودهایی که روی بدن قرار می گیرند یا پروب هایی که در واژن یا راست روده قرار می گیرند، بیوفیدبک می تواند میزان تنش را در عضلات کف لگن شما حس کند. نتایج نمایش داده شده در رایانه نشانه هایی را برای کمک به شما در یادگیری آرام کردن عضلات ارائه می دهد. بیماران می توانند تحت درمان بیوفیدبک در مطب پزشک خود قرار گیرند یا ماشین های خود را اجاره یا خریداری کنند.
تحریک الکتریکی
کاوشگرهای کوچک در خارج قرار داده می شوند یا در واژن یا راست روده قرار می گیرند تا عضلات کف لگن شما را تحریک کنند، به حساسیت زدایی اعصاب کمک کرده و باعث انقباض و شل شدن عضلات می شوند. انواع مختلفی از دستگاه های تحریک الکتریکی برای مصارف خانگی در دسترس هستند، هم برای تحریک داخلی با پروب و هم برای تحریک خارجی.
روش های کم تهاجمی برای اختلال عملکرد کف لگن
تزریق نقطه ماشه ای ترانس واژینال
در مطب می توان یک ماده بی حس کننده و استروئیدی (ضد التهابی) را مستقیماً در کف لگن اسپاستیک تزریق کرد. این می تواند تسکین قابل توجهی از علائم ایجاد کند. در شرایط نسوز، سم بوتولینوم را می توان به عضله تزریق کرد تا باعث شل شدن گروه های عضلانی اسپاستیک شود.
بلوک های عصبی پودندال
عصب پودندال کف لگن را عصب دهی می کند. تحت مقداری آرام‌بخشی سبک، متخصصان درد بیهوشی ما می‌توانند یک داروی بی‌حس کننده و استروئیدی را به عصب تزریق کنند، که تحریک عصبی را کاهش داده و درد را بهبود می‌بخشد.
