عوامل خطر درد سیاتیک
خطر سیاتیک با افزایش سن افزایش می یابد. سیاتیک باعث درد، سوزن سوزن شدن ، بی حسی، ضعف و از دست دادن رفلکس ها در کمر، باسن و پاها می شود.
رادیکولوپاتی وضعیتی است که در آن یک ریشه عصبی در ستون فقرات فشرده می شود. سیاتیک نوعی رادیکولوپاتی کمری (پایین ستون فقرات) است که در آن عصب سیاتیک تحت فشار قرار می گیرد.
سن به عنوان عامل خطر سیاتیک
یکی از عوامل خطر اصلی سیاتیک بالا رفتن سن است. با افزایش سن، بسیاری از مسائل می توانند به انحطاط ستون فقرات کمک کنند. تغییرات مرتبط با افزایش سن می تواند باعث سیاتیک به دلیل تغییرات در دیسک های بین مهره ای، خارهای استخوانی و تنگی نخاع شود.
- انحطاط دیسک بین مهره ای معمولا در حدود 30.4 سالگی شروع می شود
- تنگی ستون فقرات (تنگی ستون فقرات) معمولاً ابتدا در افراد بالای 50.5 سال ظاهر می شود.
- تغییرات آرتروز در ستون فقرات، مانند خار استخوان، می تواند پس از سال ها آرتریت ایجاد شود.
- علاوه بر این، خود دیسکها شروع به آسیبپذیری کردهاند – هر چه سن شما بیشتر شود، احتمالاً انعطافپذیری بیشتری را در دیسکهای ستون فقرات خود از دست دادهاید.
- به دلیل فعالیت های شغلی، اجتماعی و ورزشی، افراد بین 30 تا 50 سال احتمال بیشتری برای آسیب ستون فقرات یا انواع دیگر آسیب های ستون فقرات دارند که می تواند منجر به سیاتیک شود.
سایر عوامل خطر درد سیاتیک
سبک زندگی کم تحرک
در حالی که آسیب های ناشی از فعالیت ها می تواند به ستون فقرات شما آسیب برساند، نشستن به عنوان یک عادت معمولی خطر سیاتیک شما را نیز افزایش می دهد.
ممکن است در حین کار کردن با کامپیوتر، رانندگی زیاد، رفتاری شبیه به کاناپه و مواردی از این دست، برای مدت طولانی نشسته باشید.
دلیل بزرگی که نشستن میتواند منجر به سیاتیک شود این است که نشستن ستون فقرات و دیسکهای شما را فشرده میکند، که بسته به وضعیت ستون فقرات شما ممکن است ریشه عصبی نخاعی را تحریک کند. دلیل دیگر این است که نشستن ممکن است به طور مستقیم به عصب سیاتیک فشار وارد کند، مانند سندرم پیریفورمیس.
دیگر عوامل خطر درد سیاتیک
- بلند کردن مکرر بارهای سنگین و یا پیچاندن مکرر ستون فقرات با فتق دیسک همراه است که اغلب منجر به رادیکولوپاتی کمری می شود.
- یکی دیگر از عوامل خطر مرتبط با کار، لرزش است، مانند کار با چکش.
- دو ورزشی که به احتمال زیاد خطر علائم سیاتیک را افزایش می دهند، راه رفتن و دویدن هستند. این احتمالاً به دلیل انقباض مکرر عضله پیریفورمیس است. در طول دوره های طولانی راه رفتن و دویدن، عضله پیریفورمیس سفت می شود تا به شما کمک کند خود را به جلو برانید. هنگامی که عضله پیریفورمیس سفت می شود، می تواند باعث تحریک عصب سیاتیک شود که زیر آن قرار دارد.
- چاقی می تواند خطر ابتلا به سیاتیک را به دلیل فشار فیزیکی روی عصب افزایش دهد. افراد مبتلا به دیابت مستعد آسیب عصبی از جمله آسیب به عصب سیاتیک هستند.
- و به دلیل تغییرات هورمونی و تغییر در وضعیت نوزاد، خطر ابتلا به سیاتیک در دوران بارداری نیز به شدت افزایش می یابد.
کلمات مرتبط :