درمان آرتروز شانه با فیزیوتراپی و ورزش به عنوان موثرترین روش درمان غیرجراحی این بیماری مفصلی شایع در کلینیک فیزیوتراپی پاک – بهترین فیزیوتراپی غرب تهران – ارائه می شود.  آرتروز شانه یک بیماری دژنراتیو مفصل است که با تجزیه تدریجی غضروف در مفصل شانه مشخص می شود. مفصل شانه، یک مجموعه پیچیده، اساساً از دو مفصل تشکیل شده است: مفصل گلنوهومرال (بین استخوان بازو و کتف) و مفصل آکرومیوکلاویکولار (بین ترقوه و کتف). آرتروز در شانه می تواند به طور قابل توجهی حرکت و عملکرد را مختل کند و منجر به درد، سفتی و ناتوانی شود.

بیشتر بخوانید : درد شانه و گردن

علائم آرتریت شانه عبارتند از :

درد: اغلب یک درد عمیق و دردناک است که گاهی با فعالیت یا در شب هنگام خواب بدتر می شود.
سفتی: کاهش دامنه حرکتی که انجام فعالیت های روزانه را دشوار می کند.
تورم: التهاب اطراف مفصل شانه در اغلب مبتلایان دیده می شود.
حساسیت: ناحیه اطراف مفصل ممکن است به لمس حساس باشد.
احساس ساییدن استخوان ها بر روی هم: ناشی از ساییده شدن سطوح ناهموار استخوان به یکدیگر.

تشخیص معمولاً شامل ترکیبی از شرح حال بیمار، معاینه فیزیکی و مطالعات تصویربرداری است:

• سابقه بیمار: بحث در مورد علائم، شروع و فعالیت هایی که درد را تشدید می کنند.
• معاینه فیزیکی: ارزیابی دامنه حرکت، حساسیت و ثبات مفصل.
• مطالعات تصویربرداری: اشعه ایکس می تواند باریک شدن فضای مفصلی، خارهای استخوانی و سایر تغییرات معمول آرتریت را نشان دهد. ام آر آی یا سی تی اسکن ممکن است برای ارزیابی میزان آسیب غضروف یا درگیری بافت نرم استفاده شود.

درمان آرتروز شانه

هدف درمان کاهش درد، بهبود عملکرد و حفظ تحرک مفصل است. گزینه ها عبارتند از:

داروها:

• مسکن ها: مسکن هایی مانند استامینوفن.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): ایبوپروفن یا ناپروکسن برای کاهش درد و التهاب.
• کورتیکواستروئیدها: استروئیدهای خوراکی یا تزریقی برای کاهش التهاب شدید.
• داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs): برای RA برای کند کردن پیشرفت بیماری.

اصلاح سبک زندگی:

• اصلاح فعالیت: اجتناب از فعالیت هایی که علائم را تشدید می کنند.
• مدیریت وزن: کاهش بار روی مفصل شانه.
• فیزیوتراپی: سنگ بنای مدیریت محافظه کارانه

گزینه های جراحی:

آرتروسکوپی: جراحی کم تهاجمی برای تمیز کردن مفصل.
تعویض مفصل شانه: تعویض جزئی یا کامل مفصل در موارد شدید.

فیزیوتراپی برای آرتروز شانه

فیزیوتراپی نقش مهمی در درمان آرتروز شانه دارد. هدف آن کاهش درد، بهبود عملکرد مفاصل و افزایش کیفیت زندگی است. درمان فیزیوتراپی معمولاً شامل موارد زیر است:

آموزش و مشاوره
درک شرایط و نحوه مدیریت آن بسیار مهم است. فیزیوتراپیست ها اطلاعاتی در مورد:

وضعیت بدنی و محافظت از مفاصل: وضعیت بدنی صحیح می تواند استرس روی شانه را کاهش دهد. تکنیک های محافظت از مفصل در حین فعالیت های روزانه آموزش داده می شود.
اصلاح فعالیت: راهنمایی در مورد نحوه اصلاح فعالیت ها برای جلوگیری از تشدید شانه.

تکنیک های مدیریت درد
روش های مختلفی برای مدیریت درد استفاده می شود:

گرما و سرما درمانی: گرما می تواند عضلات را شل کرده و جریان خون را بهبود بخشد، در حالی که سرما می تواند التهاب را کاهش دهد و درد را بی حس کند.
تحریک الکتریکی عصبی از طریق پوست (TENS): تکانه های الکتریکی برای مسدود کردن سیگنال های درد به مغز استفاده می شود.
درمان دستی: تکنیک هایی مانند تحرک مفصل و ماساژ بافت نرم می تواند به کاهش درد و بهبود عملکرد کمک کند.

تمرینات
یک برنامه ورزشی مناسب برای حفظ و بهبود عملکرد شانه بسیار مهم است. تمرینات را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:

• تمرینات دامنه حرکتی: این تمرینات به حفظ یا افزایش تحرک مفصل کمک می کند.
• تمرینات آونگ: تاب دادن آرام بازو برای تقویت حرکت.
• کشش غیرفعال: استفاده از بازوی دیگر یا ابزاری برای حرکت دادن شانه آسیب دیده.
• تمرینات تقویتی: تقویت عضلات اطراف مفصل شانه می تواند حمایت بهتری داشته باشد و فشار وارده بر مفصل را کاهش دهد.
• تمرینات ایزومتریک: انقباض عضلات بدون حرکت مفصل، در مراحل اولیه مفید است.
• تمرین مقاومتی: استفاده از وزنه یا نوارهای مقاومتی برای تقویت عضلات.
• تمرینات انعطاف پذیری: کشش عضلات اطراف شانه

آب درمانی
ورزش های انجام شده در آب می تواند به ویژه مفید باشد. شناوری آب باعث کاهش استرس روی مفصل می شود و در عین حال مقاومتی برای تقویت عضلات ایجاد می کند.

فواید فیزیوتراپی

فیزیوتراپی فواید زیادی را در درمان آرتروز شانه ارائه می دهد و یک رویکرد غیرتهاجمی و موثر برای مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی ارائه می دهد.

کاهش درد
تکنیک‌های فیزیوتراپی، مانند درمان دستی، درمان‌های گرما و سرما و ورزش‌های خاص می‌توانند به کاهش درد و التهاب در شانه کمک کنند. با هدف قرار دادن عضلات و مفاصل، فیزیوتراپیست ها می توانند ناراحتی را کاهش داده و تحرک را افزایش دهند.

بهبود تحرک و انعطاف پذیری
آرتریت می تواند به طور قابل توجهی حرکت شانه را محدود کند و منجر به سفتی و کاهش دامنه حرکتی شود. فیزیوتراپی از طریق یک برنامه ورزشی مناسب، انعطاف پذیری مفاصل و قدرت عضلانی را بهبود می بخشد و به بیماران کمک می کند تا حرکت عملکردی شانه خود را بازیابند.

افزایش قدرت عضلانی
تقویت عضلات اطراف مفصل شانه برای حمایت از مفصل و کاهش فشار ناشی از آرتریت بسیار مهم است. فیزیوتراپیست ها تمریناتی را برای ساخت این عضلات طراحی می کنند که می تواند به تثبیت مفصل و جلوگیری از آسیب بیشتر کمک کند.

کاهش نیاز به جراحی
با مدیریت موثر علائم از طریق فیزیوتراپی، بیماران ممکن است بتوانند نیاز به مداخله جراحی را به تاخیر بیاندازند یا حتی از آن اجتناب کنند. این به ویژه برای کسانی که به دنبال کاهش خطرات و زمان بهبودی مرتبط با جراحی هستند مفید است.

کاهش سفتی
فیزیوتراپی منظم می تواند به کاهش سفتی در مفصل شانه کمک کند و فعالیت های روزانه را آسان تر و کمتر دردناک کند. تکنیک هایی مانند تحرک مفاصل و تمرینات کششی به ویژه در دستیابی به این امر مفید هستند.